Voelend over waarmee we deze week gaan dansen kom ik uit bij vrede. Ik merk dat ik mezelf steeds meer afsluit van het “nieuws”. Want alles wat ik daar hoor is wapengekletter. Terwijl mijn hart verlangt naar vrede. En ik weet zeker dat daar eigenlijk iedereen naar verlangt (behalve misschien de mensen die veel geld verdienen aan oorlog of die geen morele bezwaren hebben tegen het opofferen van mensenlevens).
Ja, vrede dus! Maar hoe dan? Aangezien de meesten van ons geen directe toegang hebben tot de mensen die op het grote wereldtoneel aan de touwtjes trekken, mogen we focussen op ons eigen leven en onze directe omgeving. Want net zoals een beter milieu begint ook de wereldvrede bij ons zelf.
Ik kijk ernaar uit om je deze week weer te ontmoeten in de dans. Ga jij ook voor vrede? Laten we dan samen voor vrede dansen. Je bent zoals altijd van harte welkom.