Elke week dansen? Wie mij kent, weet dat ik je regelmatig uitnodig om écht elke week te komen dansen. Waarom? Kan ik je niet gewoon beter met rust laten? Het is toch aan jou?!
Het ís aan jou
Natuurlijk, het is 100 % aan jou. En geloof me, er zijn oneindig veel redenen waarom je (nog) niet elke week komt dansen… je bent ziek, voelt je niet fit, je kind is ziek, je voelt je niet lekker, je bent toe aan rust, er is iets belangrijks tussengekomen, je gaat door een moeilijke periode, je hebt geen energie, je hebt geen vervoer, je moest overwerken, het gaat je vandaag echt niet lukken… elke week bereiken me – vaak kort voordat we willen beginnen – jullie appjes, mailtjes en telefoontjes.
Het is helder, soms kun je gewoon écht niet komen dansen. Want soms vragen je lijf of het leven om je onverdeelde aandacht. Bij de mensen die uit zichzelf heel graag elke week komen dansen, voel ik dat ze er zelf ontzettend van balen als ze een keer niet kunnen komen dansen. Voor mij heel herkenbaar, want ook ik wilde toen ik eenmaal ging dansen geen enkele vivencia missen.
Weerstand
Soms voel je misschien ook gewoon weerstand om te gaan dansen. Geloof me, ook dat herken ik goed. Zeker als je door een emotioneel zware tijd gaat of je heel moe en futloos voelt, lijkt thuisblijven vaak veel aantrekkelijker dan gaan dansen. Toch wil ik je uitnodigen om juist dan te komen dansen. Als biodanza me één ding geleerd heeft dan dit: als ik blijf bewegen met alles wat zich aandient, voel ik me sneller weer beter dan wanneer ik ermee op de bank blijf zitten. Nodig ik je hiermee uit om jezelf af te leiden of op andere gedachten te brengen? Nee, hetgeen je bezighoudt hoeft niet weg. Maar loop ermee, dans ermee! Het mag door je lichaam bewegen. Je hoeft er niet tegen te vechten, je hoeft er niet voor te vluchten en je hoeft het ook niet in je lijf vast te zetten. Jij kunt ermee zijn en bewegen. Het voordeel van met alles gaan dansen is dat niets in je lichaam komt vast te zitten. Uiteindelijk vindt het zijn weg in jou, het krijgt een plek. Puur door ermee te bewegen, en dus niet door het eindeloos zelf of met anderen te analyseren of erover te piekeren.
Geen prioriteit
In andere gevallen lijkt het alsof je biodanzaweekgroep makkelijk mag wijken voor iets anders. Begrijp me niet verkeerd: ook dat is helemaal oké. Biodanza is niet voor iedereen even belangrijk. Én biodanza is altijd een uitnodiging, nooit autoritair. Als je bij jezelf waarneemt dat je weliswaar graag gaat dansen als je er zin in hebt maar dat je je ook net zo makkelijk afmeldt, kun je jezelf afvragen waarom dat zo is. Wat is écht belangrijk voor je? Waarvoor kies je écht met je hele wezen? Misschien (op dit moment) dan toch geen biodanza… dat kan, het is aan jou. Jij staat aan het roer van je leven. Je komt niet voor mij dansen. Dat doe je voor jezelf.
Biodanza is méér dan heerlijk samen dansen
De meeste mensen beginnen met biodanza omdat ze erover gehoord hebben. Ze hebben zin om meer te bewegen, het lijkt ze heerlijk om samen te dansen. Dat is het ook! Én waarschijnlijk kom je er snel genoeg achter dat biodanza nog veel méér is dan dat. Biodanza is een ontwikkelpad. En daar moet je zin in hebben. Het past niet altijd in de fase van je leven waarin je net verkeert.
Ik laat mensen in mijn weekgroepen altijd drie keer proeven zodat ze een beetje kunnen ervaren wat biodanza mogelijk voor hen kan doen. “Eén keer biodanza doen is als één minuut leven”, zeg ik vaak tegen mensen die maar één keer willen komen proeven. Het is heel moeilijk om na één minuut te beslissen of je door wilt leven of niet. Na drie keer biodanza heb je nog steeds niet écht ervaren wat biodanza voor je kan doen. Maar waarschijnlijk heb je dan drie verschillende vivencia’s meegemaakt en is je systeem ook weer een beetje tot rust gekomen na de eerste ervaring van ‘dit is héél anders dan mijn gewone leven’. Je hebt een eerste indruk opgedaan en kunt hopelijk een ‘ja’ of een ‘nee’ voelen.
Als je een ‘ja’ voelt, is het fijn als je even doorvoelt of je je ook daadwerkelijk wilt verbinden aan de weekgroep. Als facilitator heb ik het het liefst dat je je committeert om elke week te komen dansen. Waarom? Omdat biodanza een progressieve methode is en omdat de biodanzagroep één van de belangrijke pijlers is die ervoor zorgt dat biodanza werkt.
Progressief
Biodanza is niet zomaar een dansmethode maar een methode met een stevige wetenschappelijke basis. Haar grondlegger, Rolando Toro Araneda, was medisch antropoloog en psycholoog. Hij heeft de methode ervaringsgericht ontwikkeld en wetenschappelijk onderbouwd.
Elke vivencia
In de biodanza gaan we progressief te werk. Progressief betekent dat we altijd stapje voor stapje voortbouwen op het fundament dat in het begin gelegd is. Als je naar een vivencia kijkt, zie je deze progressiviteit heel duidelijk: elke oefening bereidt je voor op de volgende. Stel je voor dat je alleen zou meedoen met de begincirkel en de loop, vervolgens eruit zou stappen en later weer zou instappen in het rustige deel van de workshop, de regressie. Ik beloof je dat je dan niet echt in de rustige oefeningen kunt zakken, simpelweg omdat de stap te groot is. Je zenuwstelsel is er dan nog niet klaar voor. Je bent nog te alert, je spieren zijn nog te gespannen, je bent nog niet goed genoeg met de groep in verbinding. Je mist een heel stuk van de weg hiernaartoe.
Week na week
Ook de opbouw die je week na week in je weekgroep kunt beleven, is progressief. De vivencia van deze week bouwt rustig voort op de vivencia’s van de afgelopen weken. In onze 4-jarige opleiding leren we onder meer veel over wat er allemaal nodig is om langzaam, stukje bij beetje voldoende veiligheid in een groep te creëren om écht met elkaar te kunnen ‘zakken’.
Ben je begonnen in een echte beginnersgroep? Dan is de progressieve opbouw van week naar week waarschijnlijk duidelijker dan wanneer je instroomt in een bestaande groep. In een beginnersgroep is er veel tijd nodig om een fundament te leggen. Beginners vinden oogcontact bijvoorbeeld ingewikkeld en willen het liefst vrij dansen. Hoe langer je danst des te vertrouwder de mensen in je groep voor je worden. Heel geleidelijk aan kunnen we daarom in een groep ook affectievere oefeningen introduceren. Stroom je in in een bestaande groep, dan zal iedereen die al langer danst er rekening mee houden dat voor jou nog alles nieuw is. Tegelijkertijd word je door de groep behoedzaam meegenomen in alle oefeningen behalve als je er even uitstapt.
Zeker als je net begint, maar ook later, maakt de progressieve opbouw dat het fijn is als je elke week komt dansen. Als je namelijk maar af en toe komt, mis je een heel stuk van de stappen die de rest van de groep heeft doorlopen. Grote kans dat je dat ook voelt, net als in het voorbeeld dat ik eerder gaf over een groot deel van een vivencia missen.
Het kan zijn dat de rest van de groep in de weken dat jij er niet was, heeft kennis gemaakt met oefeningen die voor jou ineens als een heel grote stap voelen ten opzichte van wat jij eerder hebt meegemaakt. We kunnen de groep namelijk niet laten wachten totdat iedereen er weer eens is. Ontwikkeling wil niet afgeremd worden, ontwikkeling wil doorgaan. Dat is hoe het leven werkt.
Als facilitator zal ik uiteraard proberen er zoveel mogelijk rekening mee te houden dat je stappen gemist hebt. Ik zal er alles aan doen dat ook jij die stap kunt gaan zetten. Maar geloof me, het is fijner voor iedereen als je als groep gezamenlijk stappen kunt zetten op het ontwikkelpad.
Het belang van de biodanzagroep
Dat brengt me bij het belang van de biodanzagroep. Onze maatschappij is steeds individualistischer geworden. De belangen, rechten en vrijheden van het individu staan bij ons tot op zekere hoogte boven die van de gemeenschap. En dat is wat mij betreft ook helemaal prima. Wellicht als gevolg hiervan lijken we het steeds lastiger te vinden om ons daadwerkelijk aan iets te verbinden. Tóch nodig ik je als biodanza facilitator uit om je met heel je hart aan je biodanzaweekgroep te verbinden. Waarom?
Regelmatig hoor ik van dansers die (bijna) elke week komen dansen, hoe blij ze zich voelen in de groep. Soms komen ze elkaar ook buiten de vivencia’s in de stad tegen en voelen ze dat de verbinding die ze bij het dansen voelen veel verder reikt dan de danszaal. Ze beschrijven het elke week dansen als ‘heel fijn’. Sommigen vertellen zelfs aan me dat ze zich in de groep voor het eerst echt ‘thuis voelen’.
En dat is misschien ook helemaal niet zo gek. Biodanza stimuleert je namelijk, in tegenstelling tot veel andere contexten waarin jij beweegt, om steeds meer jezelf te zijn. Dat lukt je omdat het systeem, de facilitator en de groep er samen voor zorgen dat je je veilig genoeg voelt om niet alleen steeds meer te voelen wat je fijn vindt en wat je wilt maar ook daarnaar te handelen. Het bijzondere aan de biodanza weekgroep is dat hij een veilige bedding vormt voor alle ontwikkelstappen die jij zet.
Elke week dansen
Iets wat er zeker aan bijdraagt dat de groep deze veilige bedding kan zijn, is dat je elke week komt dansen. Biodanza kun je niet alleen doen. We hebben de groep nodig. En wij maken de biodanza groep samen. Hoe meer leden van de groep er elke week zijn des te sneller de groep zich tot een hechte groep zal ontwikkelen. Laatst vroeg iemand aan mij: “Maar de groep is toch niet afhankelijk van mij?!” Het antwoord is genuanceerder dan een simpel ‘nee’. Natuurlijk, de groep kan als het goed is ook prima zonder jou. En toch… In heel kleine groepen voel je je misschien sneller verantwoordelijk om elke week te komen omdat de groep zonder jou nóg kleiner is. Maar ook in grotere groepen mag je je eigen rol nooit onderschatten. We zijn allen uniek. Niemand is precies zoals jij.
Het fijne aan facilitator zijn is dat ik jullie elke week mag zien dansen. En elke keer ontroert mij dat. Want ik zie en voel hoe bijzonder mooi iedereen op zijn of haar specifieke manier is. Dus ja, missen we jou als je niet komt dansen? Zeker weten!
Misschien herinner je je dat wetenschappers ooit geprobeerd hebben om een ecosysteem na te bouwen? Dat is mislukt. Omdat ze één klein onderdeel vergeten zijn, functioneerde het hele systeem niet. Elk klein onderdeel draagt namelijk op zijn eigen manier bij aan het geheel. Zo ook elke deelnemer in een biodanzagroep.
Nooit meer een vivencia missen?
Betekent dat dat je nooit meer een vivencia mag missen? Nee, zo zwart wit is het natuurlijk niet. Tijdens een vivencia moet je soms ook naar de WC, en daardoor mis je dan ook een oefening. En zo zul je ook heel af en toe een vivencia moeten missen. Maar als facilitator nodig ik je uit om de keren die je overslaat echt tot een absoluut minimum te beperken.
Naast de al genoemde redenen is er een extra reden: er zijn bepaalde oefeningen die ik niet vaak kan gebruiken maar die zó bijzonder zijn dat ik iedereen van harte gun om ze te ervaren. Als er in de deelronde de week erop veel over wordt gedeeld, hoor ik dan ook soms een diepe zucht: “oh, ik heb écht iets gemist.” Ja, helaas.
Sowieso is elke vivencia zo uniek dat je nooit meer dezelfde ervaring zult hebben als die ene keer, puur omdat de precieze omstandigheden nooit meer hetzelfde zullen zijn. De samenstelling van het groepje met wie je een oefening doet, de energie van de deelnemers, de energie die we samen opbouwen tijdens een vivencia, alles zal een volgende keer weer anders zijn. Ook dat is het leven. De enige constante is verandering.
Geen verplichting
Laatst hoorde ik iemand over een facilitator (in een ander land) vertellen die je alleen toelaat tot haar groep als je elke week komt. Dat doe ik bewust niet. Zoals gezegd, biodanza is altijd een uitnodiging. En wie weet heb ik met dit artikel iets duidelijker kunnen maken waarom ik je blijf uitnodigen om elke week te komen dansen.
Tot volgende week!
Heb je naar aanleiding van dit artikel vragen of opmerkingen, neem gerust contact met mij op.
© Julia Arnscheidt
Wil je (uit) dit artikel citeren? Vermeld dan zoals gebruikelijk mijn naam en de link naar dit artikel erbij. Veel dank alvast.
0 reacties